Stres szkolny

Dodano: 23 sierpnia, 2022

Szkoła wywołuje jeden z podstawowych rodzajów napięcia emocjonalnego, który towarzyszy niejednemu dziecku czy nastolatkowi. Wiąże się z koniecznością adaptacji do nowego środowiska (podstawówki, gimnazjum, liceum), sprawdzaniem wiedzy, wywoływaniem do tablicy, udzielaniem odpowiedzi, egzaminami, zbyt dużą ilością materiału, ale także z lękiem przed srogim nauczycielem czy niechęcią ze strony kolegów z klasy. Jak dzieci reagują na stres szkolny? Jakie są konsekwencje sytuacji stresowych, doświadczanych przez uczniów? Czym grozi nadmiernie odczuwany stres w szkole i jak sobie z nim radzić?

Reakcja na stres

Potocznie termin stres rozumie się jako negatywny stan emocjonalny, obciążenie wywołane sytuacją trudną, konfliktową, chorobą, przykrym przeżyciem, zmartwieniem, ale też wpływem bodźców fizycznych, np. hałasu czy zbyt wysokiej temperatury. Pewien poziom stresu jest potrzebny, gdyż pobudza organizm do działania. Jednak po przekroczeniu pewnej granicy, stres staje się groźny.

Wyróżnia się zazwyczaj trzy etapy reakcji na stres:

  • stadium reakcji alarmowej – mobilizacja sił organizmu,
  • stadium odporności – względna adaptacja, przystosowanie do stresora,
  • stadium wyczerpania – utrata zdolności obronnych w wyniku zbyt intensywnego i długotrwałego działania stresora, co może w rezultacie doprowadzić do reakcji patologicznych, np. chorób psychosomatycznych.

To czy dana sytuacja będzie stresująca zależy od samego człowieka i jego sposobu myślenia, np. dla jednego ucznia występ na uroczystości szkolnej będzie budził lęk, a dla drugiego będzie wyzwaniem, próbą sprawdzenia siebie.

Odporność na stres wynika z wielu czynników, np. cech osobowości, temperamentu, systemu wartości, obrazu siebie, poczucia samoskuteczności, wsparcia społecznego, doświadczeń życiowych itp.

Objawy stresu u dzieci

Często źródłem stresu u dzieci i młodzieży bywa szkoła. Stres w szkole rodzi wiele niekorzystnych symptomów. Można wymienić między innymi objawy somatyczne, wywołane przez stres:

  • przyspieszone bicie serca,
  • dolegliwości żołądkowe,
  • suchość w ustach,
  • bóle głowy,
  • płacz,
  • moczenie nocne,
  • obniżona odporność,
  • częste infekcje,
  • biegunki.

Rozpoznaje się również objawy motoryczne (wzmożone napięcie mięśni szyi, drżenie, gwałtowne ruchy), a także reakcje psychiczne:

  • spadek koncentracji uwagi,
  • lęk przed porażką,
  • myślenie w kategoriach „wszystko albo nic”,
  • postawy roszczeniowe,
  • skupianie się na negatywach,
  • dyskredytowanie pozytywów,
  • zaniedbywanie prac szkolnych,
  • drażliwość,
  • apatia,
  • agresja,
  • fantazjowanie.

Bardzo często niepowodzenia w szkole nakładają się na trudności, jakie przeżywa dziecko w domu rodzinnym. Zaniedbania w opiece rodzicielskiej będą nasilać trudności w nauce.

Konfliktowa sytuacja rodzinna często rodzi nadmiar obowiązków narzucanych na dzieci, powodując z kolei słabe wyniki w nauce ze względu na brak czasu niezbędnego do przyswojenia wiedzy.

W wyniku kiepskich ocen z egzaminów może spadać pozycja ucznia w klasie i przyczyniać się do słabszych relacji z rówieśnikami, co wtórnie powoduje eskalację napięcia u dziecka i uczucie dyskomfortu psychicznego.

Przyczyny stresu szkolnego

Przyczyny stresu można mnożyć w nieskończoność. Do najpopularniejszych źródeł stresu związanego ze szkołą zalicza się:

  • strach przed sprawdzaniem wiedzy,
  • lęk przed oceną niedostateczną,
  • rozliczanie z ocen na wywiadówkach i w domu,
  • zbyt duża ilość nauki i presja na dobre wyniki,
  • brak czasu na relaks i odpoczynek,
  • konieczność siedzenia w jednym miejscu,
  • hałas,
  • brak akceptacji w klasie,
  • przemoc psychiczna,
  • przemoc fizyczna

Dzieci i młodzież nie potrafią skutecznie poradzić sobie z napięciem emocjonalnym. Często wynika to z braku wsparcia opiekunów, braku pasji lub zbyt dużej ilości narzuconych zajęć pozaszkolnych. 

Skutki długotrwałego stresu

Długotrwały stres prowadzi do spadku motywacji, a niekiedy wręcz lęku przed chodzeniem do szkoły. Dziecko zamyka się w sobie, staje się smutne i przygnębione. Często rodzicom dziecka i nauczycielom trudno zrozumieć jego opuszczenie się w nauce, gdyż pozornie zachowanie ucznia nie wzbudza podejrzeń o zaburzenia depresyjne.

Niestety, w niektórych rodzinach nadal panuje przekonanie, że depresja nie jest chorobą, a stanem chronicznego lenistwa, które można przerwać jedynie poprzez konsekwentnie stosowane kary. Karanie dziecka za złe wyniki w szkole jedynie wzmaga stres i lęk, co prowadzi do pogłębiania się depresji.

Jak zapobiegać depresji ucznia? Wydaje się, że dużą rolę odgrywa uświadamianie rodziców o problemie depresji u młodzieży, który pogłębia się z roku na rok. Ważna wydaje się również profilaktyka wśród nastolatków w postaci warsztatów psychologicznych i możliwości swobodnej konsultacji z psychologiem.

Warto zapobiegać utrwalaniu się stereotypu, że psycholog leczy osoby „słabe psychicznie”. To powszechnie panujące przekonanie lepiej byłoby zmienić na takie, że nie tyle leczy, co wspiera w prawidłowym rozwoju, o który przecież warto zadbać.

Hormony stresu utrzymują też wysoki poziom cukru we krwi, co może prowadzić do insulinooporności i cukrzycy. A przy tym wyciszają działanie układu odpornościowego, trawiennego i rozrodczego, systemu odbudowy tkanek, a nawet wyższych funkcji mózgu – analizowania, zapamiętywania i uczenia się. Gdy ich podwyższone stężenie utrzymuje się przez wiele miesięcy, mogą stać się przyczynkiem chorób układu krążenia, metabolicznych, a nawet nowotworów. Pod wpływem stresu zahamowana zostaje aktywność limfocytów T, dlatego łatwiej wtedy o infekcje.

Jak zmniejszyć stres u dzieci?

Oto kilka sposobów, które pomagają zwalczyć negatywne skutki stresu:

  • ruch i relaks,
  • lepsza organizacja życia codziennego,
  • określanie hierarchii zadań i celów,
  • przekazanie części pracy innym,
  • nauka asertywnego zachowania,
  • ćwiczenia relaksacyjne,
  • nauka pozytywnego myślenia,
  • czas na odpoczynek,
  • ćwiczenia odprężająco-koncentrujące,
  • kontrola oddechu,
  • poczucie humoru,
  • ćwiczenie dystansu do problemów,
  • techniki wizualizacji stresu,
  • masaż,
  • medytacja.
  • zabiegi wyciszające na biorezonansie

Metod redukcji stresu jest bardzo wiele, ale i tak pewnie nie wyczerpią one całego wachlarza możliwości. Najważniejsze, aby w przypadku trudności szkolnych obserwować dziecko.

Zainteresowanie jego problemami powinni wykazać zarówno rodzice, opiekunowie, jak i nauczyciele. Odpowiednio poprowadzona rozmowa pozwoli odkryć źródła stresu u dziecka. Możliwe, że jego trudności nie wynikają wcale ze szkoły, a mają głębszą przyczynę.

Terapia antystresowa na biorezonansie

Dzięki nowym technologiom oraz aparaturze najnowszej generacji którą dysponujemy, biorezonans daje możliwość nie tylko zlikwidować objawy stresu ale także wzmocnić układ nerwowy zabezpieczając organizm przed skutkami negatywnych emocji. Urządzenia biorezonansowe przekazują osobie poddawanej terapii fale elektromagnetyczne oraz częstotliwości zdrowych komórek  które pomagają ukoić i zregenerować układ nerwowy.

Przed przystąpieniem do terapii antystresowej  wykonujemy test  obciążeń patogenami -toksyny przez nie wydzielane dodatkowo zatruwają organizm. Sprawdzimy czy nie jest potrzebna również terapia oczyszczająca – detoksykacja całego organizmu. W takim przypadku terapia oczyszczająca w połączeniu z terapiami wzmacniającymi układ nerwowy, regenerującymi organizm i relaksująco-wyciszającymi przynoszą zdumiewające efekty, a co najważniejsze ogromną ulgę przytłoczonemu przez życie młodemu człowiekowi.

Czytaj więcej:

https://www.biorezonans-mokotow.pl/blog/

https://www.biorezonans-mokotow.pl/o-biorezonansie/

Żródła: https://www.oxfordlearning.com/causes-of-school-stress/

https://www.accreditedschoolsonline.org/resources/student-stress/